அஷ்ரஃப் சிஹாப்தீனின் 'சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்'

 

சுமையா ஷரிப்தீன்

'காணாமல் போனவர்கள்', 'என்னைத் தீயில் எறிந்தவள்', 'தேவதைகள் போகும் தெரு' ஆகிய மூன்று சிறந்த கவிதைத் தொகுதிகளை அடுத்து அஷ்ரஃப் சிஹாப்தீன் நமக்குத் தந்திருக்கும் கவிதைத் தொகுதி 'சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்.' இக்கவிதை நூலானது உருவ ரீதியாகவும் உள்ளடக்க ரீதியாகவும் மிகவும் காத்திருமான ஒரு படைப்பாகும். ஐம்பது கவிதைகளையும் எட்டுக் குறும்பாக்களையும் கொண்டுள்ள இக் கவிதைத் தொகுதியின் உள்ளடக்கம் குறித்து கவிஞர் தனது முற்குறிப்பில் பின் வருமாறு குறிப்பிடுகிறார்:-

'கடந்த ஐந்து வருடங்களுக்குள் கோவிட் வைரஸ், நாட்டின் அரசியல் சூழல், பொருளாதார வீழ்ச்சி ஆகியன நம்மை நடமாட முடியாத நிலைமைக்குத் தள்ளிய போது முடங்கிக் கிடந்த காலங்களில் உருவான கவிதைகளே இவை.' அவர் இப்படிக் குறிப்பிட்டிருந்தாலும் அவற்றைத் தாண்டிய பல உள்ளடக்கச் சிந்தனைகளை நாம் இக்கவிதை நூலில் காணக் கிடைக்கிறது. மிகையான புனைவுகளோ வார்த்தை ஜாலங்களோ வீணான சொல்லடுக்குகளோ ஏதுமின்றி வாழ்வியல் யதார்த்தங்களைப் பாடு பொருள் ஆக்கியுள்ளார் கவிஞர். .,இனவாதம், வரறுமை, பேச்சுரிமை, விளிம்பு நிலை மக்கள் என்ற அடிப்படையில் இவடைய கவிதைகளை நாம் நோக்கலாம். 

பன்மைத்துவ சமூகம் ஒன்றில் இனவாதம் இன்று தவிர்க்க முடியாத ஒன்றாக மாறிவிட்டது. நாம் அனைவரும் இனவாதத் தீயினால் கருகியவர்கள். மோனாலிஸா முகங்களும் அருகில் நிற்பவரும், பான்மைகளின் இடைவெளி, நடத்தை ஆகிய கவிதைகள் இனவாதிகள் குறித்து அதிகம் பேசுகின்றன.  நடத்தை என்ற கவிதை இனவாதிகளுக்கான சாட்டையடியாகவே அமைந்திருக்கிறது. அதன் இறுதி வரிகள் இவ்வாறு அமைகின்றன.

'அவமதிக்கும் சொற்களை
கறள்பிடித்த கத்திகள் போல் 
பயன்படுத்தி
நீ என்னை அவ்வப்போது
குத்திக் கொண்டேயிருக்கிறாய்

அனுபவித்துக் கொண்டே
அமைதியாக இருக்கிறேன் என்பதால்
ரோஷமற்றுப் போய் விட்டேள்
என்று அர்த்தமல்ல

நான் பெரும்பான்மையாகவுள்ள
ஒரு தேசத்தில் வாழ நேர்ந்து
எனது மார்க்கம்
என்னைப் பண்படுத்தவில்லையென்றால்
நானும் நடந்து கொண்டிருப்பேன்
உன்னைப் போலவே.'

மேலும் இனவாத சமூகத்துக்குள் நின்று கொண்டு தேசப் பற்று குறித்து 'தேசம் மீதான நேசம் என்ற கவிதையில் ; இவ்வாறு பேசியுள்ளார்:-

'யாரது இரத்தத்தின் மீதும்
யாரது கண்ணீர் மீதும்
யாரது வியர்வை மீதும்
இன்னொருவரால்
தன்னுடையதென்று
நிரூபிக்கப்படுவதற்கானது அல்ல
ஒரு மனிதனின் தேசத்தின் மீதான நேசம்'

இன்று பெரும்பான்மையினரில் பலர் இவ்வாறு மார்தட்டிக் கொண்டிருப்பதை மறுத்துரைக்கிறார் கவிஞர். எவ்வளவு உணர்வுபூர்வமான வரிகள் இவை.

வைத்தியர் ஷாபி மீது கட்டவிழ்த்து விடப்பட்ட இனவாதத் தீ குறித்தும் அவர் ஒரு குறும்பாவில்  பேசியுள்ளார். அரசியல் இலாபங்களுக்காக சிறுபான்மையினர் மீது கட்டவிழ்த்து விடப்படுகிற வன்முறைகளுக்கு எதிராக வாய்ப்பான ஊடகமாகத் தனது கவிதைகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளார் அஷ்ரஃப் சிஹாப்தீன். ஜனநாயக நாடுகளிலும் கூட சாதாரணின் பேச்சுரிமை மறுக்கப்பட்டே வருகிறது. 'இரண்டிலொரு பாவம்',  'ஒரு கவிதையின் பயணம்' ஆகிய கவிதைகளில் இவர் பேச்சுரிமை குறித்து அதிகம் பேசுகிறார். 'இரண்டிலொரு பாவம்' இவ்;வாறு பேசுகிறது: -

'கழிவு நீர் அதிகம் ஓடாத தெருக்கானில்
அவனில் தங்கியிருந்த குப்பைகளுடன்         
சிதிலமாய்க் கிடந்தான்

நேற்றிரவு அல்லது அதிகாலை
நிகழ்ந்திருக்கலாம்

தெருவில் நடந்து வந்தவர்களில் சிலர்
எட்டி நின்று
எட்டிப் பார்த்துப் போனார்கள்

மற்றும் சிலர் எதுவும் நடவாததுபோல்
விரைவாகக் கடந்து போனார்கள் 
தெருவின் அடுத்த பக்கத்தால்

இடத்திலிருந்து சற்று விலகி
சலசலத்துக் கொண்டிருந்தவர்களில்
அறுபது வயது மதிக்கத்தக்க ஒருவர்
பக்கத்தில் நின்றிருந்தவரிடம் சொன்னார்

பாவம்
உண்மை பேசியிருப்பான்
அல்லது கேள்வியெழுப்பியிருப்பான்!

'ஒரு கவிதையின் பயணம்' என்ற கவிதையில் ஓர் எளிய கவிதைப் பிரதியின் பயணம் பற்றிக் குறிப்பிட்டு அது இறுதியில் ஒரு பிரசங்கியின் கரங்களைப் போய்ச் சேருகிறது. அவ்வாறு சென்று சேர்ந்த பிரதியின் கதியை இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார்:-

'ஒரு பிரசங்கியின் கூட்டத்துள் நுழைந்து
பிரசங்கியைப் பழித்துக் காட்டிற்று
அவரது அடியார்கள்
அதைக் கைப்பற்றினர்
ஆத்திரத்தோடு கிழித்துக் கீழே போட்டு
தும்புத் தடியால்
கூட்டித் தள்ளினர் வெளியே'

இவ்வாறுதான் நமது பேச்சுரிமை நமது சமூகத்துக்கு மத்தியிவ் காணப்படுகிறது.

பின்நவீனத்துவ காலத்தில் வறுமை குறித்துப் பாடாத கவிஞர்கள் இல்லை என்று சொல்வோம். 8 அந்த வகையில் அஷ்ரஃப் சிஹாப்தீனும் வறுமை குறித்துத் தனது நூலில் பாடியுள்ளார். அழியாத கோடு என்ற கவிதையில்  யாராலும் அழிக்க முடியாத கோடு  வறுமைக் கோடு என்ற சமூக நியதியைப் பேசுகிறார். மேலும் வெட்கக் கேடு எனும் கவிதையில் கவதை எவ்வாறு இருக்க வேண்டும் என்ற தன்னுடைய கருத்தைக் கூடதெளிவாகச் சொல்லி வைக்கிறார்:- 

'பசித்த மானுடம் குறித்துப் பேசும் 
ஒரு கண்ணீர் வார்த்தை கூட 
அவற்றில் இல்லை  
மக்களின் வறுமை ஆகற்றாத 
மக்கள் விரோதிகளுக்கு முன்னால் 
நெருப்புப் பொறி போல் 
ஒரு சொல்லை வீச முடியவில்லை எனில் 
நமது கவிதைகள் 

வெட்கப்பட வேண்டியவை.' என மனிதத் தன்மை நிறைந்த ஒரு நல்ல மனிதராகத் தன்னை இக்கவிதையில் வெளிப்படுத்தியுள்ளார் அஷ்ரபஃ சிஹாப்தீன். 

அன்றாட அவலங்களை தமது கவிதைகளில் வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுகின்ற கவிஞர் சர்வதேச ரீதியில் அரங்கேறியுள்ள அக்கிரமங்களையும் பாடு பொருளாக்கியுள்ளார். கிறிஸ்ட் சேர்ச் தாக்குதல், பொள்ளாச்சி இளம் பெண்கள் பாலியல் பலாத்காரம் ஆகியவற்றையும் தமது கவிதைகளில் அலசியுள்ளார்.

இவை எல்லாவற்றையும் தாண்டி அஷ்ரஃப் சிஹாப்தீன் எனும் கவிஞரை நான் சிலாகித்து வியந்து ரசித்து வாசிக்கக் காரணம் அவர் விளிம்பு நிலை சார்ந்த மக்கள், அவர்களது வாழ்க்கை இன்னல்கள் குறித்து அதிகமதிகம் தனது கவிதைகளில் பேசியுள்ளார் என்பதுதான்.சமூக அமைப்பில் மையம், விளிம்பு நிலை என்ற இரண்டு விடயங்கள் என்றுமே இருந்து வந்துள்ளன. மையம் அதிகாரத் தன்மையுடையதாகவும் விளிம்பு ஒடுக்கப்பட்ட நிலையில் உள்ளதாகவும் அறியப்பட்டவை. ஆதிக்க வெறியர்களால் ஒடுக்கப்பட்ட விளிம்பு நிலை மக்கள் தம் கோபத்தையும் உரிமை வேட்கைகளையும் அரசியல் உணர்வையும் வெளிப்படுத்துவதற்கு வாய்ப்பான ஊடகமாகக் கவிஞர் தனது கவிதைகளைக் கையாண்டிருக்கிறார். எனது கவலை எனும் கவிதை பின்வருமாறு பேசுகிறது:-

'ஒவ்வொரு கணமும் 
யாரோ ஒருவன்
யாரோ ஒருத்தி
ஏதோ ஓரிடத்தில்
அதிகாரங்களின் கீழ்
அவமானப்படுத்தப் படுகிறார்கள்
ஆக்கிளைக்குள்ளாகிறார்கள்

அரசியலின் பெயரால்
ஆன்மீகத்தின் பெயரால்
இனத்தின் பெயரால்
மொழியின் பெயரால்
அராஜகம் ஒன்றை
அரங்கேற்றிக் கொண்டேயிருக்கிறார்கள்

அதிகாரங்களால் ஒடுக்கப்படும் விளிம்பு நிவைச் சமூகத்தை வெளிவர முடியாத வார்த்தைகள் எனும் கவிதையில் மிக அழகாகக் காட்சிப்படுத்தியிருக்கிறார்.

அங்கிங்கெனாதபடி
எல்லா இடங்களிலும்
சுழன்று கொண்டேயிருக்கின்றன
வரி வடிவிலோ உச்சரிப்பிலோ
வெளிப்படுத்த முடியாத சில வார்த்தைகள்

அநேகமாகவும் 
வினாக்களாகவே அமைந்து விடுகின்ற
அவ்வார்த்தைகளுக'குள்
உண்மைகளைத் தவிர
வேறேதும் இருப்பதில்லை 

அதிகார மையங்களை நோக்கி
ஒரு புயலைப் போல் 
சுழன்றெழும் இவ்வார்த்தைகள்
உரிய இடங்களில்
எப்போதும் எவ்வடிவிலும்
வெளிப்படுவதில்லை

அதற்கான காரணம் என்னவென்று அவரே சொல்கிறார்:-

உண்மைகளைப் பேசப் பயமெதற்கு
என்பவர்கள்
உண்மைகளைப் பேசியவர்களின்
கதையறியாக் கற்றுக் குட்டிகள்

உண்மைகளைப் பேசியவர்களின் நிலை, ஒடுக்கப் பட்டோருக்கு நேர்ந்த கதி, உண்மை பேசியோருக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதி எல்லாம் அனுபவசாலிகளுக்குத்தான் தெரியும். இவ்வாறு ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்காகப் புரட்சிகரமான வரிகள் மூலம் குரல் கொடுத்திருக்கிறார் அஷ்ரப் சிஹாப்தீன்.

பொதுவாக இவரது கவிதைகள் யதார்த்தத்தைப் பேசி நிற்கின்றன. அத்தகைய யதார்த்தங்களில் ஒன்றுதான் முதுமை. அனைவரும் எட்டவேண்டிய ஒன்று முதுமை. இவருடைய முதுமைப் பேறு எனும் கவிதையைப் படிக்கும் போது வைரமுத்துவின் காதலித்துப் பார் எனும் கவிதை ஞாபகம் வருகிறது. காதல் ஏற்பட்டால் என்னென்ன மாற்றங்கள் உண்டாகுமோ அவ்வாறு முதுமை அடையும் போது ஏற்படும் மாற்றங்களை மிக அழகாக எடுத்துச் சொல்கிறார். 

நாற்பதினைத் தாண்டுகையில் நரையரும்பும்
நான்கைந்து சொல்லில் வாய் துரை ததும்பும்
நேற்றுரைத்த வார்த்தை இன்று மறந்து போகும்
நடுமண்மை திறந்தவெளி அரங்கமாகும்
காற்புள்ளி கண்ணுக்கு மறைந்து போகும்
காதில் விழும் புதுப்பாடல் ஊளையாகும்

ஆனாலும் நாட்டில் ஏற்பட்ட பொருளாதாரப் பிரச்சனை ஆட்சியாளர்களின் அதிகார நிலை, ஏழை மக்கள் அரசினால் எவ்வாறு வஞ்சிக்கப்பட்டார்கள் என்ற விடயங்கள் பற்றியும் அவர் பேசத் தவறவில்லை. அதற்குக் கெட்ட  நாமும் கெடாத காலமும் எனுங் கவிதையில் தொடர் மின்வெட்டு, பெற்றோல் வரிசை, பொருட்கள் சேவைகளின் அசாதாரண விலையுயர்வு என்பவற்றை இவ்வாறு காட்சிப்படுத்துகிறார்:-

முதற் சொல்லை எழுதுகையில்
முதற் செயலைத் தொடங்குனையில்
மின்சாரம் துண்டிக்கப்பட்டு விடுகிறது

தெருவோரங்களில் 
வரிசையில் நகர்கிறார்கள் மக்கள்
எறும்புக் கூட்டம் போன்று

வயிறும் மார்பும் வற்றிய தாய்மாரின் 
கண்களிற் குளங்கள்

பணங்கொடுத்துப் பொருள் வாங்குவது கூடப்
பிச்சை எடுப்பது போலாயிற்று

என்று நம்நாடு கடந்து வந்த துயர நிலையை இவ்வாறு காட்சிப் படுத்துகிறார்.

'செத்துக் கொண்டிருக்கும் தெரு' எனும் கவிதையில்:-

அனுமர் வாலாக நீளும் வரிசைகளில்
சோற்றுக் கனவுககோடு 
நின்றிருக்கிறார்கள் மனிதர்கள் - 
மண்ணெண்ணெய்க்காக
பெற்றோலுக்காக
இராணுவ உதைக்காக

என்று யதார்த்தத்தைத் தன் கவிவரிகளில் சொல்கிறார் அஷ்ரஃப் சிஹாப்தீன்.

இந்தக் கவிதைத் தொகுதியிலே அவர் சிறந்த புனை திறன் உத்திகளையும் கையாண்டிருக்கிறார். படிமம், குறியீடு, அங்கதம் முதலான உத்திகள் மூலம் இந்த நூல் மேலும் செழுமை பெறுகிறது. எறும்புகள், பூட்டுகள், மேய்ப்பனும் எருமைகளும், சிம்மாசன உரை ஆகியன குறியீட்டுக் கவிதைக்கான சில உதாரணங்களாகும். எறும்புகள் என்ற கவிதை சுரண்டல் குறித்துப் பேசுகின்ற ஒரு கவிதை. அக்கவிதையை வாசிக்கும் போது அது எறும்புகள் குறித்துப் பேசுகிறது என்று மட்டும் அர்த்தமல்ல. உள்ளார்ந்த அர்த்தம் என்னவெனில் ; மக்கள் எவ்வாறெல்லாம் அதிகார மையங்களால் சுரண்டப்படுகிறார்கள் என்பதையே கவிஞர அழகுற எடுத்துக் காட்டுகிறார்:- 

ரொம்ப மோசம் இந்த எறும்புகள்
இவற்றின் உணர்திறன் அதிகம் என்பதால்
எல்லாவற்றுக்குள்ளும்
நுழைந்துண்ண முயல்கின்றன

யாருடைய பொருட்கள்
அவை என்பது
அவற்றுக்கு ஒரு பொருட்டே அல்ல
ரோசங் கெட்டதுகள்

..........................

பார்ப்பதற்கே பரவசம் தரும்
அவற்றின் பயணம் 
ஒன்றில் திருட்டை நோக்கி
அல்லது திருடிக் கொண்டு
திரும்பிச் செல்வது என்பது
பின்னர்தான் நமக்குத் தெரிய வருகிறது.

அவை ஒற்றுமையை நமக்குக் காட்டுகின்றன
அந்த ஒற்றுமையே திருடுவதற்குத்தான்
என்பதைத்தான்
நாம் கவனிக்கத் தவறி விடுகிறோம்.

இந்தத் தொகுதியல் சிம்மாசன உரை என்ற தலைப்பில் அஷ்ரஃப் சிஹாப்தீன் ஓர் அழகான குறியீட்டுக் கவிதையைப் படைத்துள்ளார். நமது முன்னாள் ஜனாதிபதி ஒருவர் பற்றிப் பேசுகிறது அக்கவிதை.

நேற்று
குகையிலிருந்து வெளியே வந்தது
கிழட்டுச் சிங்கம்

அதன் கண்களில் தெரிந்தது
ஒரு முயலின் தலிப்பு

அசைவுகளில்
ஓர் ஆட்டுக் குட்டியின் பயமிருந்தது

ஓநாய்களுக்கும் குட்டிகளுக்கும்
சிறப்புத் தேவையுடைய நரிகளுக்கும்
சுரத்தற்ற குரலில்
அது உபன்னியாசம் வழங்கிற்று

அப்பாலிப் பிராணிகள்
அன்றாடம் அவதிப்படுவதையிட்டு
தளுதளுத்த குரலில்
கவலை வெளியிட்டது.

அவற்றின் நலன் காக்குமாறு
ஓநாய்களிடமும் நரிகளிடமும்
பரிந்துரை செய்தது

நாடு பற்றி எரிவது பற்றியோ
பறவைகளும் பிராணிகளும்
அவலக் குரல் எழுப்பி
அலைமோதுவது பற்றியோ
தாகந் தணிக்கத் 
தண்ணீருக்கலைவது பற்றியோ
எதுவும் சொல்லாமல்
யாரும் அறிந்திராத தனது குகைக்குள்
மீண்டும் புகுந்து கொண்டது.

அடுத்து அவரது அங்கதம் பற்றியும் சொல்ல வேண்டும். இக் கவிதை நூலில் மாற்றம், வடை மான்மியம் ஆகியவை குறிப்பிட்டுச் சொல்ல வேண்டிய அங்கதக் கவிதைகளாக இடம்பெற்றிருக்கின்றன. நாட்டில் நிலவிய எரிவாயு சிலிண்டர் தட்டுப்பாட்டை சுவைக்கத் தக்க அங்கத்தோடு சொல்லிச் செல்கிறார். அக்காலப் பிரிவில் எரிவாயு சிலின்டர் ஒன்றைப் பெற்றுக் கொள்ள ஆண்கள் பட்ட பாட்டை யாவரும் அறிவர். எரிவாயு சிலின்டர் கடைப் பெண் ஓர் அரசி போல் மாறிவிட்டிருந்ததாகச் சொல்லுகிறார்.

இவ்வாறு அரசியல், சமூக? பொருளாதார விடயங்களை அவ்வப்போது பதிவு செய்திருப்பதை ஓரட ஆவணமாகப் பார்க்கும் போதுதான் இந்தக் கவிதைத் தொகுதியின் கனதியை எம்மால் கண்டு கொள்ள முடிகிறது. 

(தர்ஹா நகரில் நடைபெற்ற நூல் அறிமுக விழாவில் ஆசிரியை சுமையா ஷரிப்தீன் வழங்கிய நயவுரையின் எழுத்து வடிவம். 15.12.2024 அன்று தினகரன் வாரமஞ்சரியில் பிரசுரமான ஆக்கம்.)

சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்

'சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்

புத்தளம் மரிக்கார்

'காணாமல் போனவர்கள்' கடந்து...

'என்னை தீயில் எறிந்தவளை' தொடர்ந்து...

'தேவதை போகும் தெரு'வில் நடந்து...

சுமார் 17...! 

புத்தகம் என்னும் சிந்தனைப் பூங்காக்களை கட்டிமுடித்து...

அஷ்ரப் சிஹாபிதீன் எனும் ஆளுமையின்...

18 ஆவது படைப்பாக... அதேவேளை அவரது 4 காவது கவிதைத் தொகுப்பாக...

காலத்தின் கரங்களுக்கு வந்திருக்கிறது...

இந்தக் கவிதைப்  புத்தகம்... 

'சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்...'

ஒரு சக படைப்பாளனாய்இ முதற்கண்...

எனது நெஞ்சம் நிறைந்த வாழ்த்துக்களையும்... பிரார்த்தனைகளையும்...!

நூலாசிரியருக்கு இவ்விடத்தில் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்...!

சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்...!

அழகிய அட்டைப்படம்...

12ஓ18 சென்ரி மீட்டரில் ஓர் உலகம்... 

எப்போதும் எங்கும் எடுத்துச் செல்ல...

வசதியான நீள அகலம்...

'யாத்ரா'வின் வெளியீட்டில்இ ழுஉவழடிநச 2023 இல்... 

நிகழ்ந்திருக்கிறது...

இந்த இலக்கிய பிரசவம்...!

000

51 தலைப்புகள்...

58 கவிதைகள்...

102 பக்கங்கள்...!

இந்த வெளியீட்டின் சாராம்சம்...!

000

புத்தகத்தை திறந்து உள் நுழைகிறேன்....

அங்கே...

ஒரு அழகான வாசலை தெரிவு செய்திருக்கிறார் ஆசிரியர்...

சுஆ நவ்ஷாத் இன் அழகிய அணிந்துரை...

இதயத்தில் ஏறி அமர்ந்துகொள்கிறது....

இந்த கவிதைத் தொகுப்பைஇ கட்டியணைத்து முத்தமிடும்...

உணர்வுதந்து எம்மை உள்ளே அனுப்பி வைக்கிறது...

தமிழ்வாள் சுழற்றிய... 

தன் இலக்கியத்தால் மருதம் மனக்கச் செய்த...

ஓர் எழுத்து விஞ்ஞானியான... 

அஷ்ரப் சிஹாப்தீனின்... கண்டுபிடிப்புகளை காண விழைகிறோம் என்ற...

நம்பிக்கை தந்து... நகரச் செய்கிறது...! அந்த வாசல்...

000

முன்னுரை கடந்து...

கவிதைகளுக்குள் நுழைகிறேன்....!

இரண்டு கவிதைகளை கடக்கும்போதே...

இந்தப் புத்தகம்... கனதியானது என மனது சொல்கிறது....!

இன்னும் நகர... 

விசாலமான தோர் பார்வைப் பரப்பில் நான் பயணிப்பது விளங்குகிறது...!!

பசித்தவர்களைப் பார்க்கிறேன்...

வறுமைக்கோட்டின் கீழ் வாழ்பவர்களை வாசிக்கிறேன்...

கேள்வி கேட்டதால்...

தெருவில் செத்துக் கிடக்கும் ஒரு அப்பாவியை அவதானிக்கிறேன்... 

கொடுக்கு முளைத்த கரப்பான் பூச்சியொன்று...

புயள உலடiனெநச ஐ தரமறுக்கும் காட்சிகளை காண்கிறேன்...

தனலில் எரியும்... 

தன் தாயின் ஜனாசாவைக் கேட்டுக் கதறும்....

அந்த உழஎனை கால சிறுவனின் தலை தடவி நகர்கின்றேன்.... 

விலைவாசியை எதிர்த்து....

சந்தையில் சில புழுக்களை சந்திக்கிறேன்....

இன்னும் நகர்ந்து...

இலக்கியத்தை...

இருதயத்தின் ஈர உணர்வுகளைஇ பகிடி வதையின் மடமை வெளிகளை....

காஷ்மீரின் கண்நீத்துளிகளை கண்கலங்கப் பார்க்கிறேன்...

000

இந்தப் புத்தகம்... சில பக்கங்கள் அல்ல...

பல்வேறு சமூக வீதிகளில்...பல மைல் தூரம்...! 

என் இதயத்தை அழைத்துச் செல்லும் விசாலம் என்பதை புரிந்துகொள்கிறேன்...!

000

ஓரு கலைவடிவம்...!

எப்போது அன்றாட மனிதர்களின் அவலங்களை அலசுகிறதோ....

ஒட்டுமொத்த சமூகத்தின் உணர்வாக எழுந்து நிற்கிறதோ....

அது... அந்த அளவிற்கு 

காலத்தால் அழியாது வாழும் எனச் சொல்வார்கள்...!

'சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்...!'

அந்த வகை இலக்கியம்...!

ஒரு...

சமூகத்தின் சத்தம்...!

000

இந்த நூறு பக்க நூலுக்குள்...!

நான் சுமார் 7 நாட்கள் ஜீவித்தேன்...

சிறியதோர் ஆய்வு செய்தேன்....

000

சுமார் 4 கவிதைகள்....

இனவாதம் - மதவாதத்துடன் மோதுகிறது....

15 கவிதைகள் 

அரசியல் அவலங்கள் மீது அறைந்துவிட்டுப் போகிறது...

6 கவிதைகள்...

பயங்கரவாதம்இ வன்முறை குறித்து வாதாடுகிறது...

000

பாலியல் கொடுமை பற்றி - ஓன்றும்...

ஊடக அடக்குமுறை பற்றி - 3 உம...

ஊடகப் பயங்கரவாதம் பற்றி - 2 உம்..

பகிடி வதை தடுத்து - இன்னொன்றும்...

இங்கே சிந்தனை யுத்தம் செய்கிறது....

000

வறுமையின் வலியை உணர்த்தும்... 5 கவிதைகள்...

லஞ்சம்இ ஊழல் மீது பாயும்... 6 கவிதைகள்...

நீதி கேட்டு தீ எறியும்... 2 கவிதைகள்...

கலாச்சார சீரழிவுகளில் கத்திவீசும்... 2 ஆக்கங்கள்...

இந்த படைப்பிற்குள் அடங்கியிருக்கிறது....

000

சமத்துவம் ... அறியாமை

வாசிப்பு... தேசம்...

முதுமை... மார்க்கம்...  என...

மனதுக்கு மருத்துவம் செய்யும் 

6 கவிதைகளும்...

கவிதைகளையே பாடுபொருளாகக் கொண்ட...

2 கவிதைகளும்... 

இடம்பெற்றிருக்கின்றன....!!

000

ஒரே புத்தகத்தில் இத்தனை உணர்வலைகள்....

இந்த பல்முனைத் தாக்குதல்...

பலபோது. பகுதி நேரக் கவிஞர்களுக்கு வராது....!

இருந்து நின்று பேனா தொடும் இலக்கிய வாதிகளுக்கு இது சாத்தியப்படாது...!!

மக்களோடு மகளாக வாழும்...

மனித ஏக்கங்களோடும்... கண்ணீரோடும்... காலத்தோடும் கலந்திருக்கும்...

பிறவிக் கவிஞர்களாலேயே இந்த ஈடுபாடு சாத்தியம்...

அந்த வகையிலும்...

அஷ்ரப் சிஹாப்தீன் அவர்களின்...

சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்...!

ஒரு முழுமையான இலக்கியம் என்பதை மனது உணர்கிறது...

000

ஒரு வாசகனாக 

இந்தப் புத்தகத்தை நான் முழுமையாக வாசித்து முடித்தபோது...

இது சுமந்திருக்கும் சில சிறப்புக் கவிதைகள்...

என்னை மிகவும் ஈர்த்தன...

ஒரு உணவின் சுவையை நாவு தீர்மானிப்பதுபோல....

ஒரு நல்ல கவிதையின் சுவையை... அது முடிகின்ற கணப்பொழுதில்... உள்ளம் சொல்லிவிடுகிறது...! 

000

ஒரு உண்மையை சொல்கிறேன்...

'சுவர்களில் உருவாகும் சுவர்க்கங்கள்...!' என்ற தலைப்பை நான் பார்த்ததுமே...

சுவர்கள்... - காகிதங்கள்...!

சுவர்க்கம் என்பது அதிலே வரையப்பட்டுள்ள கவிதைகள்...!!

இதனைத்தான் கவிஞர்... 

இந்தத்தலைப்பில் உருவகப்படுத்தியிருக்கிறார் என நினைத்திருந்தேன்...!!

ஆனால்இ 76 ஆம் பக்கத்தை புரட்டியபோது...

நான் தலைகீழாய் விழுந்தேன்...

அது அப்படியல்ல...!

குழந்தை உளவியலை உயிரால் பாடிய ஓர் அற்புதக் கவிதை அது....

மொத்தப் புத்தகத்தில்... நான் கண்கலங்கிய ஓர் இடம் அது....!

000

வாசிக்கிறேன் கேளுங்கள்...

'குழந்தைகள் உள்ள...

எல்லா வீடுகளின் சுவர்களும் 

அழகு பெறுகின்றன...

வண்ணக் கோடுகளைக் கொண்டு...

தாய்க்கொரு த்ஹஜ்மகாலையும்...

தந்தைக்கொரு சுவர்க்கத்தையும்...

குழந்தைகள் வரைந்து விடுகின்றன...

பொய்களும் கசடுகளும் அற்ற 

ஓர் கனவுலகத்தை அக்கீறல்களுக்குள் 

அவை அடக்கி வைத்திருக்கின்றன...

அவ்வுலகத்துக்குள்...

அவை தேவதைகளுடன் விளையாடுகின்றன...

தேநீர் அருந்துகின்றன...

பறந்து திரிகின்றன...

இறைவனுடன் உறவாடுகின்றன....'

ஒரு குழந்தை..

உங்கள் சுவர்களில் கீறுகிறது என்றால்...

அதை அனுமதியுங்கள்...!

சுவர்களிலாவது சுவர்க்கங்கள் உருவாகட்டும்..

என்ற வேண்டுகோளோடு முடிகிறது

அந்தக் கவிதை...!!

000

தலைப்பை விளங்கிக்கொண்ட தருணம் அது...!

அந்த மெல்லிய உணர்வின் வீச்சிலிருந்து விடுபட...

என் சின்ன மகனை அழைத்து முத்தமிட்ட ஓர் பொழுதது...!

உள்ளம் மட்டுமல்ல... 

ஒரு கவிதையின் சுவையை கண்களும் வெளிப்படுத்தும் என 

என்னை நான் திருத்தி எழுதிக்கொண்ட தருணம் அது...!!

என்னை அசைத்த அந்தக் கவிதைக்கு 

விஷேட வாழ்த்துக்கள்...!

000

பாடுபொருள் தேர்வு என்பது...

ஒரு கவிஞனின் கனதியை காட்டும் இன்னொரு கருவி...

000

03 ஆம் பக்கத்தில்...

'சொல்...' என்றொரு நுண் கவிதை...

எங்கு தேடி எடுத்தாரோ இப்படி ஓர் என்னைக் கரு...

ஒரு சொல்லை 

பயன்படுத்தும் பக்குவம் பற்றி.....

'சர்வாதிகாரி பயணம் போகும் வாகனத்தில்...

ஒரு வெடிகுண்டை பொருத்தும் 

நுணுக்கம் வேண்டுவது....! ' அது என்கிறார்....

சிரித்துச் சுவைக்கிறேன்...

000

இனவாதிக்கு 

இப்படியொரு கருத்தை சொல்கிறார்...

'தேசப் பற்று என்பது பெரும்பான்மை அல்ல...

மதம் மீதான நேசமும் அல்ல....

அது...

அவன் நடைபழகிய மண்ணோடும்...

அம் மண்ணிலிருந்து பெற்றருந்திய நீரோடும்...

அம் மண் வீசி...

அவன் சுவாசித்த காற்றோடும் சம்பந்தப் பட்டது...!!'

என்கிறார்...!

இந்த வசனங்களை... 

இலங்கையின் பாடப்புத்தகத்தில் சேர்க்கவேண்டும்... என

எனக்குள் கூறிக்கொள்கிறேன்...!

000

கருத்துகளால் கனதியாகும் கவிதைகள்...

கதைசொல்லும் முறையால் கனதியாகும் கவிதைகள்...

அடுக்கு மொழியால்...

உவமான... உவமேயங்களால் மனதில் நிற்கும் கவிதைகள்...

என பல்சுவைகள் பரவிக்கிடக்கிறது....

இந்த தொகுப்பில்...!

000

29 ஆம் பக்கத்தில்..

நான் புன்னகைக்கிறேன்...

என்றொரு கவிதை...

எதிர்ப்பையும் வெறுப்பையும் 

எண்ணங்களால் கடந்து செல்லும் 

மனோ நிலை கவிதை...!

'உனது வெறுப்பு ஒரு துப்பாக்கி எனில்....

அதனை பற்றியெடுத்து 

ஒரு வீணை செய்துகொள்ள விரும்புகிறேன்...'

அவை - உன் 

பார்வைகளாக வெளிப்படுகையில்...

கௌதம புத்தரும்...

மூஸாவும் ஈஸாவும்...

முஹம்மதும் எனக்கு...

இயல்பாகவே ஞாபகம் வந்துவிடுகிறார்கள்...!!' என...

ஆன்ம சக்திக்கு முன்னால்...

எந்த மிருக பலமும் நிற்க முடியாத உண்மை உணர்த்துகிறது...!!

000

பணத்தின் பாஷை...

என்றொரு பஞ்ச் கவிதை வரும்....!

அதன் இறுதி வரிகள்...

இரத்தத்தில் இனிக்கும்...!

'யாழ்ப்பாணக் குயிலுக்கும்...

அம்பாந்தோட்டை குயிலுக்கும் ஒரே குரல்...

எல்லா ஊர் நாய்களுக்கும் 

ஒரே பாஷை...

ஆனால்...

தனித்தனி பாஷைகளால்..

தனிமைப்படுத்திக்கொண்டது...

மனித இனம் மட்டும்...!

வெவ்வேறு மொழிதெரிந்த இருவர்...

ஒருவரோடொருவர் உரையாடிக்கொள்ள முடிவதில்லை...

ஆனால்...

வெவ்வேறு மொழிபேசும் இருவரில் ஒருவர்...

மற்றவருக்கு பணத்தைப் பொத்தி வைத்தால்..

எல்லாமே புரிந்து விடுகிறது...!!'

என்று லஞ்சம்-ஊழலை தகர்த்து முடியும்...!!

000

'காட்சிகள்' என்றொரு கவிதை...

தொலைக்காட்சித் தொடர்களின் தொல்லையை சாடுகிறது...!!

கேவலங்களை உழவெநவெ ஆக்கும்..

கொள்கைகளை கொழுத்துகிறது...!!

'கொலையும் பிழையும் செய்தபடி..

வன்மத்தோடு வாழ்வதையே...

சித்தரித்துக்கொண்டிருக்கும்    

தொலைகாட்சி திரைகளுக்கு முன்னால்...

உட்காந்திருக்கிறார்கள் 

தம்மைத் தொலைத்தவர்கள்...!!' 

என்ற யதார்த்தம் பேசுகிறது...!!

000

இன்னும் சில கவிதைகள்...

என் 

மொழிபெயர்க்கும் ஆற்றலுக்கு அப்பாட்பட்டது....

000

'துளி' என்றொரு கவிதை...

அதன் பாரத்தை நீங்கள் பார்த்துத்தான் விளங்கவேண்டும்..!!

 எம் சமூகத்தின் சிறுமை பேசும்...

'எப்படிச் சொல்ல..' என்றொரு கவிதை...

அதன் வெப்பத்தை நீங்கள் உருகித்தான் உணரவேண்டும்...

'எல்லைப் பெருஞ்சுவர்' எனும்...

ஒரு நண்பனை சந்திக்க நடந்து செல்லும் கவிதை...

அதை நீங்கள் அந்த எழுத்தில் மட்டுமே சுவைக்க முடியும்...

000

'பணம் கொடுத்து பொருள் வாங்குவது கூடப்...

பிச்சை எடுப்பது போலாயிற்று...'

போன்றஇ கேட்டதும் சுடும் நினைவு வரிகளை...

'காணும் திசையெல்லாம் கலையிழந்து கிடக்கிறது தேசம்....

ஒரு தூக்கு தண்டனைக் கைதியின் முகத்தைப்போல...'

போன்ற உயிர் ததும்பும் ஒப்பீடுகளை....

சாயமழிதல்...

எறும்பு...

விசாரணைக் கமிஷன்... போன்ற...

நறுக்கெனக் குத்தும்... 

நாட்டுக்கான சிந்தனைகளை....

இந்த... 

சுவர்களில் உருவான சுவர்க்கத்தின் துளிகளை...

ஒவ்வொரு வாசகனும்...

முழுமையாக பார்க்கக் கிடைப்பது...

பாக்கியம்.. என்பேன்..!!

000

கொரோனப காலத்தில்...

உலகமே வீடுகளுக்குள் உறங்கிக்கொண்டிருந்த ஒரு வேளையில்...

ஒரு நூலின் மூலம்...

சப்தமில்லாமல் இந்த சாதனையை செய்திருக்கிறார்...

கவிஞர் அஷ்ரப் சிஹாப்தீன்...!

இந்தக்கவிதைகளுக்கும்... 

அதன் இலக்குகளுக்கும்... இறைவன் நீண்ட ஆயுளை வழங்கட்டும்...!!

இந்த சமூகத்துக்கான படைப்பை...

வல்ல ரஹ்மான் ஒரு இபாதத் ஆக அங்கீகரிக்கட்டும்...!

----

புத்தளம் மரிக்கார் 

07-07-2024

 (07.07.2024 அன்று கொழும்பு தெமடகொட வைஎம்எம்ஏ மண்டபத்தில் நிகழ்த்தப்பட்ட உரை)

ரஃபாவிலிருந்து

ஹஸன் அபூ சித்தா

இஸ்ரேலியரின் இடை விடாத தாக்குதல் காரணமாக தென் காஸாவின் கான்யூனிஸிலுள்ள எமது வீட்டிலிருந்து பலவந்தமாக இடம்பெயர வேண்டியிருந்தது. 

நான் அல்அஸ்ஹர் பல்கலைக் கழகத்தில் சட்டம் கற்பதற்குத் தயாராக இருந்தேன். ஒரு சட்டத்தரணியாகி சர்வதேச நீதிமன்றில் பலஸ்தீனுக்காகப் பேச வேண்டும் என்பது எனது குறிக்கோளாக இருந்தது. வீட்டிலிருந்து வெளியேறி கான் யூனிஸிலிருந்த பெண்கள் பாடசாலையில் தஞ்சமடைய வேண்டியிருந்ததால் எனது சட்டக் கல்விக் கனவு அப்படியே நி;ன்று விட்டது.

மெத்தைகள் இன்றி குளிர் மிகுந்த வெற்றுத் தரையிலேயே நாங்கள் உறங்க வேண்டியிருந்தது. இதனால் அங்கிருந்த முதியவர்கள் மிகவும் சிரமத்துக்குள்ளாகினர். டிசம்பரில் பாடசாலைக்கு அருகிலிருந்த ஹமாத் நகரத்தின் மீது இஸ்ரேலியர்கள் தாக்குதல் நடத்தினார்கள். தாக்குதலின் உக்கிரம் காரணமாக பாடசாலைக் கட்டடங்கள் அதிர்ந்தன. நாங்கள் வகுப்பறை ஒன்றுக்குள் இருந்தோம். தாக்குதலில் உண்டான அடர்த்தியான புழுதியும் புகையும் நாமிருந்த இடத்தை அப்படியே மூடிப் பரவியது. இதன் காரணமாக எல்லாரும் மூச்சுத் திணறலுக்கு உள்ளானோம். குண்டுத் தாக்குதலில் ஜன்னல்கள் சேதமடைந்தமையால் நச்சுப் புகையைச் சுவாசிக்க வேண்டியதாயிற்று. அந்தப் புகையில் வெள்ளைப் பொஸ்பரஸ் கலந்திருந்தது என்று நாங்கள் உறுதியாக நம்பினோம்.

எனது குடும்பத்தவரில் இந்தப் புகையினால் அதிகம் பாதிக்கப்பட்டது எனது தங்கை மர்யம்தான். அவள் 2 வயதாக இருக்கும் போதே ஆஸ்த்மாவால் பீடிக்கப்பட்டவள். அவளுக்குப் புழுதி, புகை என்பன ஆகாது. இதனால் அவளைத் தாயார் மிக அவதானமாக வளர்த்து வந்தார். இப்போது மர்யத்துக்கு 23 வயது. இன்னும் அந்த நோய்ப் பாதிப்பு அவளுக்கு உண்டு. தடிமன் பீடித்தாலே நாங்கள் எச்சரிக்கை ஆகி விடுவோம். கோவிட் காலத்தில் அவளுக்குத் தொற்றி விடுமோ என்று நாங்கள் மிகவும் பயத்துடன் இருந்தோம். 

பாடசாலை வகுப்பறைககுள் புகுந்த நச்சுப் புகை காரணமாக மர்யம் மூச்சுத் திணறல் ஏற்பட்டு மயங்கி விழுந்தாள். நாங்கள் அவளைச் சுற்றியிருந்து நீர் தெளித்து எழுப்புவதற்குப் பிரயத்தனப்பட்டோம். பாடசாலை நர்ஸ் வந்து மர்யத்தை எழுப்ப முயற்சிகள் செய்தாள். எதுவும் ஆக வில்லை. எனவே அவளை வைத்தியசாலைக்கு எடுத்துச் சென்றோம். இதற்கிடையில் ஏனைய அனைவரும் முகக் கவசத்தை அணிந்தோம். வாய் வழியாகப் புகை புகுந்து விடாதிருக்க வாயைச் சுற்றிப் புடவைகளால் சுற்றிக் கொண்டோம். 

வைத்தியசாலையில் மர்யம் அவசர சிகிச்சைப் பிரிவில் அனுமதிக்கப்பட்டாள். அவளுக்கு ஒக்ஸிஜன் பொருத்தப்பட்டது. நிமோனியாவும் பீடித்திருந்ததால் ஆபத்தான நிலை உணரப்பட்டது. அவள் சகஜ நிலைக்குத் திரும்பும் வரை காத்திருந்தோம். 

அவசர சிகிச்சைப் பிரிவில் உள்ள நிலைமையை விவரிப்பது மிகவும் துன்பமிக்கது. தியாகிகளின் மரணித்த உடல்களும் உடற்பாகங்களும் அங்கு வைக்கப்பட்டிருந்தன. இஸரேலிய தாக்குதலில் உயிர் பிழைத்தோர் நிலையும் சொல்லமளவுக்கு இருக்கவில்லை. அங்கிருந்த உடல்களின் ஒன்று எனது வாழ்நாள் நண்பன் பாரா மக்தியினுடையது என்பதையறிந்து அதிர்ந்து போய் விட்டேன். ஒரு நாள் முன்னர்தான் இருவரும் செய்திகளைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தோம். மெதுவாகச் சென்று அவரது நெற்றியில் முத்தமிட்டு அவருக்காகப் பிரார்த்தித்தேன்.

மர்யத்தின் நிலையில் முன்னேற்றம் காணப்படுவதை தாதி வந்து சொன்னாள். அடுத்த நாட்காலை ஒக்ஸிஜன் சிலின்டருடன் தங்குமிடம் திரும்பினோம். வந்ததும் அவசரம் அவசரமாக ரஃபா நோக்கிக் கிளம்பினோம். இப்போது நாங்கள் ரஃபாவில் இருக்கிறோம். இங்கேயும் நாங்கள் பாதுகாப்பாக இருக்கிறோம் என்று சொல்வதற்கில்லை. தெருவோரம் ஒரு கூடாரத்தில் தங்கியிருக்கிறோம். நாங்கள் உணவு சமைக்கும் புகை எங்கள் சுவாசக் காற்றை நிறைக்கிறது. ஈரலிப்பான, நீர் ஊறும் நிலத்தில்தான் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். நாங்கள் இப்போது கூடாரத்தில்தான் வாழ்கிறோம். அதுதான் இப்போதைக்கு என் தாய்நாடு, வீடு எல்லாமே.

ரஃபாவை இஸ்ரேல் தாக்குவதற்கு முன்னர் உலகம் எமது உதவிக்கு வரவேண்டும் என்று பிரார்த்திக்கிறோம். இல்லையெனில் நாங்களும் தியாகிகளின் பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்டு விடுவோம்!